Terapia osób ze spektrum autyzmu

Zaburzenia ze spektrum autyzmu czy autyzm?

Do autyzmu podchodzi się obecnie inaczej niż jeszcze kilka czy kilkanaście lat temu. Sam termin – autyzm – został wyparty przez nowoprzyjęte przez specjalistów sformułowanie -zaburzenia ze spektrum autyzmu. Nowa terminologia zdecydowanie lepiej oddaje charakter poszczególnych przypadków, różniących się między sobą nasileniem i charakterem objawów, stopniem funkcjonowania społecznego i  umiejętnością komunikacji, wreszcie cechami osobniczymi, wpływającymi na całościowy obraz osoby z zaburzeniem.

Objawy – jakie i kiedy?

Pierwsze objawy zaburzeń ze spektrum autyzmu można zaobserwować już w pierwszych miesiącach życia dziecka. Należą do nich między innymi:
– ograniczony kontakt wzrokowy,
– niewielkie zainteresowanie ludzką twarzą, jej mimiką, niefiksowanie wzroku na ludziach,
– nietypowe reakcje na kontakty społeczne, brak uśmiechu, zainteresowania,
– nieadekwatna do sytuacji mimika twarzy,
– niereagowanie na własne imię,
– niefiksowanie wzroku na prezentowanym dziecku przedmiocie,
– specyficzne „zawieszanie” się dziecka, charakteryzujące się brakiem reakcji na otaczający je świat,
– znacznie opóźniony rozwój mowy, tj. wokalizacji i gaworzenia, a także komunikacji niewerbalnej,
– brak zainteresowania dotykiem, przytulaniem, noszeniem na rękach,
– opóźniony lub nietypowy rozwój ruchowy.
W kolejnych latach życia dziecka niepokojące objawy mogą się nasilać, przybierać nową formę, zanikać i manifestować się w inny sposób. Charakterystycznymi sygnałami mogącymi świadczyć o wystąpieniu zaburzeń ze spektrum autyzmu są:
– ograniczenia w funkcjonowaniu społecznym i komunikacji (objawy kluczowe),
– uporczywe zainteresowanie określonym tematem,
– nadwrażliwość lub ograniczona wrażliwość na niektóre bodźce,
-nietypowe wzorce zabawy –  układanie przedmiotów według określonego systemu, przeliczanie i porządkowanie,
– stereotypie ruchowe, czyli systematyczne i nawracające wykonywanie określonych ruchów, jak kołysanie, kręcenie głową.

Zaburzenia ze spektrum autyzmu – terapia

Głównym celem terapii osób ze spektrum autyzmu jest przede wszystkim ułatwienie życia, poprawa jego jakości. Program terapii jest zawsze opracowywany dla konkretnej osoby, bo zaburzenie ze spektrum autyzmu nigdy nie jest takie same u dwojga różnych ludzi. Sposób terapii, który świetnie sprawdzi się u jednego dziecka, może być nieefektywny u drugiego. Podstawą jest więc obserwacja dziecka, która powinna mieć miejsce nie tylko w początkowym etapie terapii, ale stać się stałym jej elementem.

Empatia terapeuty

Wrażliwość na zachowanie i reakcje dziecka są kluczowe dla powodzenia terapii. Bardzo istotne jest odnalezienie punktu zapalnego, który wywołuje u dziecka określone reakcje, takie jak rozproszenie uwagi, zdenerwowanie, lęk, mogące manifestować się krzykiem, płaczem, agresją lub wycofaniem. Praca nad specyficznym dla danego dziecka elementem hamującym, niejednokrotnie pozwala na uzyskanie zaskakujących efektów w jego funkcjonowaniu. Wnikliwa obserwacja dziecka pozwala terapeucie wykorzystać jego potencjał i przekuć posiadane przez niego umiejętności i zainteresowania na przydatne w terapii narzędzia. Choćby charakterystyczne dla osób ze spektrum autyzmu głębokie zainteresowania określonymi dziedzinami, terapeuta może umiejętnie wykorzystać jako motywację do pracy.

Zaburzenia ze spektrum autyzmu – skuteczna terapia

W Śląskim Centrum Rozwoju Dziecka specjaliści pracujący z osobami ze spektrum autyzmu, biorą pod uwagę wszystkie czynniki decydujące o powodzeniu terapii. Jako pasjonaci tematu mogą pochwalić się wiedzą na najwyższym poziomie, którą ustawicznie aktualizują. Zdają sobie równocześnie sprawę, jak ważne jest empatyczne podejście do uczestnika terapii. Powierzając terapię swojego dziecka w ręce naszych specjalistów, możesz być spokojny o jego bezpieczeństwo – pod każdym względem.